....İnsanın bir zaman duymuş olduğu bir duyguyu kendinde canlandırdıktan sonra, bu duyguyu başkalarının da aynıyla duyabilmesi için, devinim,çizgi,renk, ses ya da sözcükler aracı ile onlara aktarması - sanat eylemi budur işte (Tolstoy) 

Ancak , sanatçının yaşantısı ile tüketicinin ki aynı olamaz. Sanatçı, eseri meydana getirirken yaşantısı, yalnızca keder, sevinç gibi salt duyguları yaşamak değildir. Bunun yanında yaratma sıkıntıları, zaman zaman yaptığını yetersiz bulma ve ümitsizlik, bazen de teknik bir güçlüğü yenmenin verdiği keyif gibi , tüketici nin paylaşamayacağı duyguları vardır. Demek ki tüketici ayırdında bile olmadığı bu duygular yönünden , hiçbir zaman "sanatçının yaşantısını aynıyla duyamaz"... 
.....Anlatımcılığa göre, sanatçı kendini dürten, neredeyse rahatsız eden duygularını dile getirmek gereksinimi içinde, bunlara bir biçim verip sanat ürünü halinde ifade edince rahatlar.